Haha, ik doe het alweer. Zo’n vage titel gebruiken. Maar ja, ook dit keer vat het mijn weekend samen, en ook dit keer ga ik het uitleggen aan al mijn fangirls (ja, jij daar!). Komt ‘ie!

Zoals altijd begint het weekend op vrijdag. Nou ja, niet altijd, maar ik vind dat wel. En daarom gingen afgelopen vrijdag Renate en ik naar een grote meubelwinkel. Waarom? We moesten er iets halen. Ja, helemaal bij de Ikea. Enfin, wij dus met goede moed richting Eindhoven, Son om precies te zijn. Eerst met de trein, daarna met de bus. Woesj. Eenmaal aangekomen zag Renate natuurlijk allemaal leuke dingetjes voor in ons huis. Nee, niet dat we gaan samenwonen, maar toch is het altijd leuk om te kijken wat je eventueel wel en niet zou willen hebben. Je weet wel hoe dat gaat. Natuurlijk moesten we onze winkelmanie eventjes onderbreken om in het Ikea restaurant te genieten van een panini met ham, kaas en vage saus, en een slokje drinken. Hmmmm, lekker! Daar kan een bezoek aan de Ikea natuurlijk niet eindigen, dus besloten we om door te gaan met onszelf afvragen waarom er iemand een koe in hun huiskamer wil hebben. Tot mijn grote verbazing lag Renate op een gegeven moment ook in de schappen. Geloof je het niet? Ik heb zelfs fotobewijs!

De kassa’s kwamen in zicht, maar niet voordat we onszelf even neer lieten ploffen in een van de tuinmeubels die tentoongesteld waren. Renate besloot dat we ‘later’ ook een tuin moesten hebben, niet door hebbend dat ik dat al roep vanaf dag 1. Ach, zijn we er in ieder geval over uit dat we een tuin moeten hebben.

Na de kassa was er nog een bistro. Of nou ja, zo noemden ze het. Renate stond erop om een ijsje te halen, en aangezien ‘t samen met een hot dog goedkoper was, viel de keuze daarop. De Ikea is grappig, je moet niet alleen zelf je meubels in elkaar zetten, maar ook de ijsjes moet je zelf maken. Het echte Ikea-gevoel, denk ik.

Enfin, de vrijdag was verder niet zo heel interessant. Ik ging terug naar ‘s-Hertogenbosch, terwijl Renate al slapend haar tocht vervolgde naar Ede. Alles aardig en wel, afgezien dan van het ongeluk wat net was gebeurd op de kruising Brugplein (nabij Kwitfit). Een personenauto werd op een takelwagen getrokken, terwijl de laatste dwars op het kruispunt stond. Precies waar de bus waar ik in zat heen moest. Aargh!

Zaterdag begon goed. Er was een zogenaamde ‘gyaru mega meet’ georganiseerd. Wat je je daarbij moet voorstellen is dat ongeveer 10 tot 20 modetutjes die denken Japanse mode te volgen bijeen komen om zich met een willekeurige bezigheid een middag te vermaken. Dit keer was de keuze gevallen op bowlen. In bowlingcentrum de Maaspoort te ‘s-Hertogenbosch. En wat een toeval, dat is het bowlingcentrum bij mij thuis om de hoek, waar ik iedere donderdagavond de league speel. Aangezien het voor mij dus weinig moeite was mee te doen, deed ik dat ook maar. Om 12 uur verzamelen op het station, maar vanwege een modetutje dat blijkbaar een trein had uitgekozen die vertraging moest hebben, vertrokken we pas om half 2 naar het bowlingcentrum. Geen ramp, want 15 minuten later stonden ik, Choong en 10 fashionista’s klaar om ons naar de baan te begeven. Hoewel de baancondities niet echt super waren, had ik het toch nog voor elkaar gekregen om 164 en 192 te gooien. Ik vond het grappig om te zien hoe iedereen probeert te gooien, en hoeveel talent sommigen hebben zonder het door te hebben. Naderhand ging iedereen weer terug naar het station, maar ik had daar weinig zin in, dus ging gewoon direct naar huis. En even ter illustratie, de modetutjes.

Tijd vliegt, en dus zijn we nu aanbeland bij zondag. Renate had een aantal van mijn vrienden opgetrommeld om naar Utrecht te komen. Dit onder het motto ‘laserkwesten en chinees opeten’. Afgezien van een Choong die te laat was, liep alles gesmeerd. Tot mijn verbazing vond iedereen het ook echt leuk om te lasergamen. Wat eenieder minder leuk vond, was dat er een aantal kleine koters meededen. Het is niet echt tof als je met een grote groep twintigers probeert actief te zijn, en daar tussen nog eens een paar brugpiepers rondrennen. Maar ach, het moest maar. Foto’s zijn te bewonderen als je op deze link klikt. Op eigen risico.

Na het uitputtende lasergevecht waren we toe aan wat eten, en dat deden we bij stamchinees Tai Soen. Kees vergezelde de groep, en we begonnen aan een overheerlijk avondmaal. Na 2 uur waren onze maagjes gevuld, en portomonees geleegd; tijd om weer huiswaarts te keren. Maar niet voordat er een groepsfoto werd gemaakt.

Dus, dat was mijn weekend. En nu weer fijn een weekje gevuld met ontruimingen. Joepie! Hoe was jullie weekend?

p.s. pluspunten voor degene die de titel snapt.