To do

Mr. MK

Na afgelopen weekend heb ik weer een nieuw iets op het lijstje van dingen die ik nog wil doen staan. Buiten de deejay uithangen tijdens een evenement in de zomer. Ik denk dat ik maar wat mails rond ga sturen naar festivals en dergelijke, want na er een vleugje van geproefd te hebben wil ik meer!

De foto is trouwens genomen op Anime 2010, afgelopen weekend gehouden in Almelo. Voor het eerst werd er een evenement buiten georganiseerd, en de parapara workshop was de invulling ervan. Een groot podium werd opgebouwd, en heel Almelo kon meegenieten van een flinke portie eurobeat. Nu maar hopen dat ze Aleky’s Eternity een leuk nummer vonden.

Maar dus, awesome muziek op een awesome feest met een awesome temperatuur en awesome zonnetje erbij. Heerlijk. : D

Koninginnedag 2010

Want jawel, ook ik was van de partij. En wat voor eentje. Een hele meute mensen op het Museumplein te Amsterdam, welke Renate en ik na het optreden van Alexandra Burke lekker lieten voor wat ze waren. Te druk. Nee, we zochten onze rust op het Bredeweg Festival, welke een paar straten vanaf het moederlijk huis van Renate te vinden was. Lekker handig! Aldaar was er genoeg gaande, zoals een aantal podia waar optredens gegeven werden, en natuurlijk een vrijmarkt kon ook niet ontbreken. Op deze vrijmarkt was er niet veel boeiends te vinden, afgezien van een hele stapel cd singles die van eigenaar wisselden voor een paar euro (letterlijk). De buit is dan ook als volgt.

Continue reading

Bling, Brit en Hikaru No Go

Wow, dat is een vage titel voor een blog. Ik denk dat ik dat even uit moet leggen. Het vat namelijk mijn afgelopen weekend samen, en ik neem aan dat in ieder geval een aantal van mijn trouwe lezertjes hier in bepaalde mate ook deel van waren. Toch leuk om dan weer even terug te blikken, niet?

Het begon allemaal op de vrijdagochtend. Nou ja, donderdag-op-vrijdagnacht. Ik kreeg een sms van Andrea Silvestri dat hij doodziek was, en helaas niet kon komen. Want jawel, het plan was in eerste instantie dat ‘Mirò’ helemaal vanuit Italië naar Nederland zou komen om deel uit te kunnen maken van Deshima Sounds. Jammer, maar helaas. Volgende keer beter, en hij beloofde er de volgende keer zeker weten bij te zijn.

De afwezigheid van Andrea weerhield ons niet om alsnog een superawesome feest neer te zetten. Deshima Sounds ‘Bring The Bling’, de vierde keer dat Jody en ik als Neodash Zerox en MK☆ dit dancefeest met Japans tintje op touw hebben gezet, was een geweldig succes. Niet alleen gingen de sets beter dan verwacht, maar ook waren de mensen die langskwamen enthousiaster dan ooit. En om dat alles extra leuk te maken, hadden we dit keer een recordaantal bezoekers. Er waren bijna 100 mensen binnen! Foto’s en video’s zullen binnenkort verschijnen op onder andere Hyves en Facebook, dus houd dat in de gaten!

Op de paaszondag stond er, naast bijkomen van Deshima Sounds, een gezellig middagje rondhangen met Ivan, speciaal voor ons overgekomen vanuit Guildford, op het schema. Helaas waren de winkels overal dicht, maar dat weerhield ons niet om alsnog ergens een café binnen te stappen en wat te drinken. Na bijgepraat te hebben, hebben we ons tegoed gedaan aan wat voer, waarna we ons op maakten voor een tripje naar Rijswijk. Aldaar pikte Marcello ons op om naar de studio van Radio Stad Den Haag te gaan. Toen we binnenkwamen was het net een grote huiskamer. Wederom gezelligheid overal. Hier werd John Sauli, beter bekend als de stem van Rofo, geïnterviewd. Het is opgenomen, de videobeelden zijn te vinden op de Radio Stad Den Haag website. Stiekem zie je mij op de achtergrond, waarna Ivan naast me kwam zitten op de grond (vanaf ongeveer 50 mins).

Toen dat eindelijk voorbij was, gingen we als een gek naar de studio van Fresh FM. Ook hier werd John geïnterviewd, maar ook ik mocht mijn zegje doen om terug te blikken op Deshima Sounds. En, hoe verrassend het ook moge zijn, ook hier een en al gezelligheid.

Het bleek dat John Sauli, hoewel hij oorspronkelijk uit New York komt, inmiddels al bijna 30 jaar in Vught woont. En dat is toch wel heel erg dicht bij ‘s-Hertogenbosch. Het was dan ook geen probleem, en ik mocht meerijden. Hoe vet is dat? Zomaar met een italo-superster meerijden. Zo kwam ik erachter dat hij een van de ending themes van Hikaru No Go heeft geschreven. Het origineel is van Samantha Gilles, maar Dream heeft Music Is My Thing gecoverd voor de anime serie.

Rond middernacht kwam ik eindelijk thuis aan, en kon ik terugblikken op een weekend vol vrienden, muziek, nieuwe vrienden, en nog meer muziek. Hopelijk zie ik iedereen weer terug op de volgende Deshima Sounds?