Zoals iedereen die mij kent wel weet, ben ik gigantisch liefhebber van eurobeat. De heerlijk actieve muziek die soms meer richting rock neigt, of een andere keer misschien de trance aantipt, maar er altijd voor zorgt dat je voet zwaarder wordt terwijl je achter het stuur zit. In de afgelopen paar jaar heb ik veel, vooral internationale, vrienden gemaakt die ook fan zijn van deze muziek. Omdat vrij weinig mensen het kennen, zijn er niet veel deejays die eurobeat laten horen op feestjes. Daarom voelde ik me geroepen en ik ben dan ook een van de extreem weinigen die een eurobeatplaat op durft te zetten tijdens een goeie party. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant heeft dit me wel weer op veel plekken gebracht waar ik anders nooit zou komen.
Zo ben ik twee keer naar Londen geweest, heb ik Barcelona getrakteerd op een feestje en heb ik in Italië mijn idolen van SCP Music en superster Domino mogen ontmoeten. En op al die plekken ben ik ook geweldig aardige mensen tegengekomen waar je meteen vrienden mee werd, alleen al omdat je dezelfde muziek kent.
Een ander aspect van eurobeat, iets wat mij persoonlijk wat minder trekt, is parapara. Hoewel deze dans onlosmakelijk verbonden is aan de muziek, kan ik het maar niet voor elkaar krijgen om alle bewegingen in de goede volgorde te onthouden. Stukjes, ja, dat lukt nog wel, maar op een gegeven moment wordt het me iets te veel en kan ik het niet meer volgen. Er zijn echter genoeg andere mensen die wel de routines kunnen onthouden en dat komt goed uit, aangezien ik ze dan de muziek kan voorschotelen! Perfecte combo, toch? :D
Wat ik nog wel het mooiste vind aan de eurobeat-scene is dat, omdat deze zo klein is, iedereen elkaar kent. Er zijn min of meer twee scenes: die in Japan, waar vooral parapara vandaan komt, en de wereldwijde scene, bestaande uit mensen die samen als een grote groep hun hobby uitoefenen. Nadeel is alleen dat de wereldwijde scene ook echt wereldwijd is. Er zijn clusters in Brazilië, Chili, de Verenigde Staten, Spanje, Italië, Finland en Hong Kong. Allemaal niet heel dicht in de buurt. Desondanks zijn al deze mensen des te meer gedreven om online te laten weten dat ze bestaan en meedoen. Inmiddels zijn er honderden filmpjes te vinden van mensen die zichzelf al dansend op de gevoelige plaat hebben vastgelegd zodat anderen er van kunnen leren of gewoon genieten van een tof optreden.
Waarom ik opeens over eurobeat begin heeft een aantal redenen. Na Gaijin Fest in Barcelona, afgelopen september, heb ik echt zin om weer eens een echte eurobeat-party te doen. Probleem is alleen locatie, maar daar komen we nog wel uit. Mijn artiestenbadge heb ik nog altijd op m’n bureau liggen en telkens als ik deze zie word ik er weer aan herinnerd hoe geweldig het was.
De andere reden is dat de producers achter de SCP Music studio een supercool nummer aan mij hebben gewijd. Hij gaat zelfs over mij en Renate! En om het nog specialer te maken is een zangeres die al een hele tijd niet meer van zich had laten horen langsgekomen om het in te zingen. Hoe tof is dat? Het nummer heet ‘Crazy & Free’ en is gezongen door ‘Pamsy’. Op een gegeven moment zingt ze ‘Now, Jimmy’s gonna be the deejay’. En aangezien ik volgens mij de enige eurobeat-dj in de wereld ben die Jimmy heet en regelmatig contact heb met SCP Music, lijkt me dat logisch. Verder zingt ze nog in het nummer verschillende referenties naar Renate, zoals bijvoorbeeld een ‘dancing lover’. En nee, dit verzin ik niet maar is later nog bevestigd door de studio. En het grappige van alles is nog, ik wist van niks tot het moment dat het uitgebracht werd. Geweldig! :D
Ik hoop echt dat er nog lang eurobeat gemaakt wordt en dat er alleen maar meer vrienden bij komen. Ik ben zeker van plan om zo veel mogelijk eurobeat-events bij te wonen in Europa, en misschien zelfs daarbuiten. Eurobeat staat voor EVERLASTING DANCE TRAX!
Mocht je meer eurobeat willen horen, samen met wat andere fans probeer ik alle eurobeat op Spotify te verzamelen. Check deze playlist.