Zo eens in de zoveel tijd is het weer eens tijd dat er grondig wordt opgeruimd. Zo ook vandaag, besloot ik. Terwijl Renate bezig was met het afronden van haar stageverslag over kwaliteitszorgsystemen, ging ik driftig de keuken onder handen nemen. De zooi die er nog stond afwassen, het aanrecht acceptabel laten ogen, en ook maar meteen het kookstel in een sopje gezet. Halverwege mijn ijverigheid kwam het aardige huisgenootje thuis. Ze vertelde dat haar portomonee was gestolen, en ze nu helemaal nergens meer is. Oei, dat is niet zo tof. Laten we hopen dat alles goed komt (hoewel die kans volgens mij doorgaans vrij klein is).

Enfin, ik weer verder met schoonmaken. Nou ja, eigenlijk ben ik nu wel zo’n beetje klaar. Renate had wat hulp nodig bij haar verslag, en dus bracht ik haar warme chocolademelk. Het was instant-chocolademelk, dus ik weer naar de keuken om daar water te koken. En wat ziet mijn oog? Hetzelfde huisgenootje was bezig met het zemen van de ramen. Vandaag moet het vast en zeker grote schoonmaakdag zijn! Ze was lekker haar gang aan het gaan, en ik was dan ook niet van plan haar te storen. Dus was het weer aan mij om Renate verder te helpen met haar verslag. Ditmaal met krentenbrood. Tot mijn grote verbazing was nu ook het andere huisgenootje, de enige jongen, driftig aan het schoonmaken. De bovenste raampjes nam hij voor zijn rekening, alsmede de galerij. Het laatstgenoemde wilde hij heel netjes schoonmaken met water, maar dat is nu dus omgetoverd in een schaatsbaan. Nice going, dude!

Rond half 5 begon Renate toch echt een punthoofd te krijgen van het verslag, en haar writer’s block werd inmiddels groter dan de Grote Muur uit China. Een mooi moment om een wandeling te maken door het besneeuwde landschap van Ede, zo leek mij. En dus was het tijd geworden om boodschappen te doen. We hadden afgelopen zaterdag al besloten dat we gisteren (maandag, dus) een lekkere salade zouden maken, maar omdat er nog genoeg bami over was, en Renate al had gegeten, hebben we dat opgeschoven naar vandaag. Na flink wat heen en weer geloop in de Albert Heijn was ons mandje gevuld met allerhande lekkernij, al dan niet gezond.

Thuis aangekomen was het inmiddels alweer kwart voor 6 (waar gaat de tijd heen?), de hoogste tijd om de salade te maken. Het was simpel, maar effectief; gebakken aardappeltjes, gemende salade met ei, tomaat en paprika (die nog over was van de bami) toegevoegd, en kipnuggets. De salade in een kom gedaan, en aardappeltjes met kipnuggets op ieders bord geplaatst. Renate nam alvast alles mee de kamer in, terwijl ik nog even m’n handen ontdeed van plakkerige onreinheden. Toen ik mijzelf terug begaf in de kamer, bleek in ieder geval de salade erg lekker te zijn, daar het eerste wat ik zag het tafereel was dat hier staat afgebeeld.

Ik moet toegeven, de salade was erg goed te doen. Ook de aardappeltjes, hoewel ze iets te lang onder vuur waren genomen, en de kipnuggets waren overheerlijk. En hoewel men dit vaker eet tijdens een warme zomerdag, is het ook een heerlijke verfrissing tijdens de koude donkere winterdagen. Naderhand ging Renate direct verder met haar verslag, daar ze een hele berg frisse inspiratie had opgedaan. Inmiddels is het verslag zo goed als compleet afgerond. En ik denk dat ik mezelf zometeen ga trakteren op een filmpje, terwijl ik hoop dat de keuken er morgen nog net zo mooi uit ziet als hij vanmiddag deed.