Kipnuggets

Zo eens in de zoveel tijd is het weer eens tijd dat er grondig wordt opgeruimd. Zo ook vandaag, besloot ik. Terwijl Renate bezig was met het afronden van haar stageverslag over kwaliteitszorgsystemen, ging ik driftig de keuken onder handen nemen. De zooi die er nog stond afwassen, het aanrecht acceptabel laten ogen, en ook maar meteen het kookstel in een sopje gezet. Halverwege mijn ijverigheid kwam het aardige huisgenootje thuis. Ze vertelde dat haar portomonee was gestolen, en ze nu helemaal nergens meer is. Oei, dat is niet zo tof. Laten we hopen dat alles goed komt (hoewel die kans volgens mij doorgaans vrij klein is).

Enfin, ik weer verder met schoonmaken. Nou ja, eigenlijk ben ik nu wel zo’n beetje klaar. Renate had wat hulp nodig bij haar verslag, en dus bracht ik haar warme chocolademelk. Het was instant-chocolademelk, dus ik weer naar de keuken om daar water te koken. En wat ziet mijn oog? Hetzelfde huisgenootje was bezig met het zemen van de ramen. Vandaag moet het vast en zeker grote schoonmaakdag zijn! Ze was lekker haar gang aan het gaan, en ik was dan ook niet van plan haar te storen. Dus was het weer aan mij om Renate verder te helpen met haar verslag. Ditmaal met krentenbrood. Tot mijn grote verbazing was nu ook het andere huisgenootje, de enige jongen, driftig aan het schoonmaken. De bovenste raampjes nam hij voor zijn rekening, alsmede de galerij. Het laatstgenoemde wilde hij heel netjes schoonmaken met water, maar dat is nu dus omgetoverd in een schaatsbaan. Nice going, dude!

Rond half 5 begon Renate toch echt een punthoofd te krijgen van het verslag, en haar writer’s block werd inmiddels groter dan de Grote Muur uit China. Een mooi moment om een wandeling te maken door het besneeuwde landschap van Ede, zo leek mij. En dus was het tijd geworden om boodschappen te doen. We hadden afgelopen zaterdag al besloten dat we gisteren (maandag, dus) een lekkere salade zouden maken, maar omdat er nog genoeg bami over was, en Renate al had gegeten, hebben we dat opgeschoven naar vandaag. Na flink wat heen en weer geloop in de Albert Heijn was ons mandje gevuld met allerhande lekkernij, al dan niet gezond.

Thuis aangekomen was het inmiddels alweer kwart voor 6 (waar gaat de tijd heen?), de hoogste tijd om de salade te maken. Het was simpel, maar effectief; gebakken aardappeltjes, gemende salade met ei, tomaat en paprika (die nog over was van de bami) toegevoegd, en kipnuggets. De salade in een kom gedaan, en aardappeltjes met kipnuggets op ieders bord geplaatst. Renate nam alvast alles mee de kamer in, terwijl ik nog even m’n handen ontdeed van plakkerige onreinheden. Toen ik mijzelf terug begaf in de kamer, bleek in ieder geval de salade erg lekker te zijn, daar het eerste wat ik zag het tafereel was dat hier staat afgebeeld.

Renatenomnomnom

Ik moet toegeven, de salade was erg goed te doen. Ook de aardappeltjes, hoewel ze iets te lang onder vuur waren genomen, en de kipnuggets waren overheerlijk. En hoewel men dit vaker eet tijdens een warme zomerdag, is het ook een heerlijke verfrissing tijdens de koude donkere winterdagen. Naderhand ging Renate direct verder met haar verslag, daar ze een hele berg frisse inspiratie had opgedaan. Inmiddels is het verslag zo goed als compleet afgerond. En ik denk dat ik mezelf zometeen ga trakteren op een filmpje, terwijl ik hoop dat de keuken er morgen nog net zo mooi uit ziet als hij vanmiddag deed.

IJscoman!

Wat je allemaal niet meemaakt als je een weekje jezelf begeeft in een andere stad dan je al jaren woont. En datgeen kan ik je beamen. Laten we verder gaan waar we de vorige keer waren gebleven.

Woensdag was een beetje eenzame dag. Renate was naar haar stage te Leiden gegaan, en ik had de kans om hier wat dingen te doen. Beetje opruimen, nog wat opruimen, eten, boodschappen, en een spelletje gespeeld. Helaas heb ik geen opname kunnen maken van het dier dat ik eerder al noemde, maar dat komt misschien nog. ‘s Avonds was het tijd voor pizza, hoezee!

Een dag later gingen we halverwege de middag van huis; Renate moest naar haar werk, terwijl ik naar het ouderlijk huis ging om daarna naar de bowling te gaan. Niet zo heel erg interessant (waarom maak ik er ook woorden vuil aan?). Ook het bowlen ging niet echt geweldig; we hadden geen punten gehaald, en ik had een totaal van 502, wat slechts een gemiddelde was van 167,3. Beh.

En toen was het alweer vrijdag. Na een dagje thuis allemaal dingen geregeld te hebben, was het weer tijd om weder te keren richting Ede. Te Utrecht Centraal zette ik mezelf neer naast Renate, die toevalligerwijs óók onderweg was naar hetzelde stadje. Wat grappig. Vrijdag was op-tijd-naar-bed-dag.

Ja, want zaterdag was de grote dag. Nou ja, dat viel op zich nog wel mee eigenlijk. Een hele bende modetutjes en nog meer modetutjes hadden besloten om naar Amersfoort te gaan om aldaar te gaan genieten van een high tea. En wie gingen er mee? Jawel, Jimmy en Renate. Waarom? Omdat er een paar mensen kwamen die we wel aardig vinden, en we stiekem van binnen ook modetutjes zijn. Hihi.

Enfin, tussen 12 en half 1 afgesproken op het station in Amersfoort. Maar "vanwege het slechte weer" besloot iedereen een half uur eerder te komen. Behalve wij, daar we er anders veel te vroeg al waren. En ook twee anderen besloten dat het onnodig was om veel te vroeg te komen, en dus moestten we alsnog wachten tot het half 1 was. Hoezee.

Eenmaal verzameld was het tijd om de bus te zoeken. Zonder al te veel moeite wist een van de tutjes een buschauffeur te vinden die ons gratis liet reizen naar het centrum (een tripje van 2 minuten). Op glibberige hakken wist iedereen zich te verplaatsen naar een pinautomaat, waarna het cafétje om de hoek was. Afspraak was rond half 2, onze aankomst… nog voor 1 uur. Compleet overvallen werden we alsnog naar een serre geleid, waar ik mijzelf plaatste naast Renate en Gaya, tegenover Valentina, Juliette en Annabel. Dolle pret aan onze hoek van de tafel. Van bokkenpootjes tot make-up, buikpijn en broekplassen, alles kwam aan de orde. Ja, heerlijk gezellig.

Hoewel het voorgeschotelde voer niet bepaald genoeg was om 20 man, uhm.. 3 man en 17 vrouw, gerust te stellen, was het smakelijk voor zo ver ik heb mogen ervaren (een aantal dingen heb ik wijselijk overgeslagen). Na 3 uur lachen, gieren, brullen en Pim plagen, zijn we winkel voor winkel richting de McDonalds gegaan. Aldaar heerlijk mezelf getrakteerd op de Chicken Sensation, en samen met Choong en Renate nog wat geroddeld, zoals echte modetutjes dat behoren te doen.

Naderhand ging ik weer terug naar Ede, en Renate ging naar een verjaardag van een oud-klasgenote. Toen Renate weer terugkwam, besloot ze vrijwel direct te gaan slapen. Op mijn arm. Met haar mond open. Ik had het pas door toen het te laat was; heel m’n shirt drijfnat van de Renate-drool. Yummie.

En toen was het opeens weer zondag. Dat is vandaag, jahoe! De dag waarop ik nogmaals tot de conclusie kwam dat Ede een beetje een rare stad is. Om half 10 ‘s ochtends komt de ijscoman langs. Vervolgens komt hij tot 12 uur ongeveer ieder half uur langs om met zijn belletjes iedereen te laten weten dat hij er is. Terwijl ik bij mezelf dacht dat er genoeg ijs lag buiten, hoor ik kinderen rennen over straat. Waar moet het heen met deze wereld?

Zo, zijn we toch mooi weer bijgepraat. Hoe was jullie week?

Memorable quote: "Ik heb krab, doe eens jeuk." – Renate

When life gives you mittens…

…you wear them.

Want vandaag was het koud. En niet een beetje koud, maar echt best wel heel erg koud. Maar toch moesten we vandaag de stad in, om een aantal dingen te doen. Zo moesten zowel Renate als ik iets van een warme trui hebben, waren we op zoek naar sloffen voor mijzelf, en ook moest er natuurlijk eten op tafel komen te staan. Dus, toen we vanmorgen rond 11 uur eindelijk uit bed waren gerold, gingen we op weg naar het centrum van Ede.

Lasange yummmm

Aldaar aangekomen, gingen we shoppen, eten, shoppen, shoppen, shoppen, eten, shoppen, en eten kopen. De exacte buit, te veel om op te noemen. Aandeel voor mij, vrij weinig (slechts het eten dat zojuist achter mijn kiezen is verdwenen). Maar alsnog hebben we zeker 5 uur rondgedwaald in twee straten. Nieuw record? Ik denk het wel.

Wat nog meer? Niet zo veel eigenlijk. Alleen wat avondeten. Myup. Oranje drap.